... Είναι ψυχές που έχουνε
γαλάζια αστέρια,
μαραμένα πρωινά
ανάμεσα στου χρόνου τα φύλλα,
και κόχες αγνές
που φυλάνε μια παλιά
μουσική νοσταλγίας
κι ονείρων...

Φρεντερίκο Γκαρσία Λόρκα

Αυτοί οι στίχοι έρχονται στο νου , όταν αναπολούμε  ένα πρωινό του Απρίλη στα Αλάτσατα της Τουρκίας όπου συναντήσαμε τον Τζαζίμ με καταγωγή από την Κρήτη  να μιλαέι άπταιστα ελληνικά.Τη ζεστασιά, την απλότητα , τη   φιλόξενη παρουσία του στην Παναγία την Αλατσατιανή αλλά κυρίως τις μαντινάδες του  κουβαλήσαμε στις αποσκευές μας πίσω στην Ελλάδα.

 

Φωτογραφίες από τα Αλάτσατα