Τα τραγούδια των ανθρώπων
Τα τραγούδια των ανθρώπων
είναι πιο όμορφα απ᾿ τους ίδιους
πιο βαριὰ απὸ ελπίδα
πιο λυπημένα
πιο διαρκή.
είναι πιο όμορφα απ᾿ τους ίδιους
πιο βαριὰ απὸ ελπίδα
πιο λυπημένα
πιο διαρκή.
Πιότερο απ᾿ τους ανθρώπους,
τα τραγούδια τους αγάπησα.
Χωρὶς ανθρώπους μπόρεσα νὰ ζήσω,
όμως ποτὲ χωρὶς τραγούδια·
μούτυχε ν᾿ απιστήσω κάποτε
στην πολυαγαπημένη μου,
όμως ποτέ μου στο τραγούδι
που τραγούδησα γι᾿ αυτήν·
ούτε ποτὲ και τα τραγούδια
μ᾿ απατήσανε.
τα τραγούδια τους αγάπησα.
Χωρὶς ανθρώπους μπόρεσα νὰ ζήσω,
όμως ποτὲ χωρὶς τραγούδια·
μούτυχε ν᾿ απιστήσω κάποτε
στην πολυαγαπημένη μου,
όμως ποτέ μου στο τραγούδι
που τραγούδησα γι᾿ αυτήν·
ούτε ποτὲ και τα τραγούδια
μ᾿ απατήσανε.
Όποια κι αν είναι η γλώσσα τους
πάντοτε τα τραγούδια τα κατάλαβα.
πάντοτε τα τραγούδια τα κατάλαβα.
Σ᾿ αυτὸν τον κόσμο τίποτα
απ᾿ όσα μπόρεσα να πιω
και να γευτώ
απ᾿ όσες χώρες γνώρισα
απ᾿ όσα μπόρεσα ν᾿ αγγίξω
και να νιώσω
τίποτα, τίποτα
δε μ᾿ έκανε έτσι ευτυχισμένον
όσο τα τραγούδια...
απ᾿ όσα μπόρεσα να πιω
και να γευτώ
απ᾿ όσες χώρες γνώρισα
απ᾿ όσα μπόρεσα ν᾿ αγγίξω
και να νιώσω
τίποτα, τίποτα
δε μ᾿ έκανε έτσι ευτυχισμένον
όσο τα τραγούδια...
Για τη ζωή
(απόδοση: Γιάννης Ρίτσος )
| |
Πρέπει να τήνε πάρεις σοβαρά, Όπως, να πούμε, κάνει ο σκίουρος, Δίχως απ᾿ όξω ή απὸ πέρα να προσμένεις τίποτα. Δε θα ῾χεις άλλο πάρεξ μονάχα να ζεις. Η ζωὴ δεν είναι παίξε-γέλασε Πρέπει να τήνε πάρεις σοβαρὰ Τόσο μα τόσο σοβαρὰ Που έτσι, να πούμε, ακουμπισμένος σ᾿ έναν τοίχο με τα χέρια σου δεμένα Ή μέσα στ᾿ αργαστήρι Με λευκὴ μπλούζα και μεγάλα ματογυάλια Θε να πεθάνεις, για να ζήσουνε οι άνθρωποι, Οι άνθρωποι που ποτὲ δε θα ῾χεις δει το πρόσωπό τους και θα πεθάνεις ξέροντας καλὰ Πως τίποτα πιο ωραίο, πως τίποτα πιο αληθινὸ απ᾿ τη ζωὴ δεν είναι. Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρὰ Τόσο μα τόσο σοβαρὰ Που θὰ φυτεύεις, σα να πούμε, ελιὲς ακόμα στα εβδομήντα σου Όχι καθόλου για να μείνουν στα παιδιά σου Μα έτσι γιατὶ το θάνατο δε θα τόνε πιστεύεις Όσο κι αν τον φοβάσαι Μα έτσι γιατί η ζωὴ θε να βαραίνει πιότερο στη ζυγαριά. http://www.youtube.com/watch?v=h9RwMgeKSrg Nâzim Hikmet (1902-1963): Τούρκος ποιητὴς και πεζογράφος απὸ τη Θεσσαλονίκη. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου