Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

" ΜΝΗΜΕΣ της ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ" , Αχμέτ Ουμίτ ( συνέχεια )


Λόγια του Τούρκου αστυνομικού Νεβζάτ




... πίστευα ότι οι άνθρωποι έπρεπε να μπορούν να ακολουθούν την πίστη τους χωρίς κανέναν περιορισμό , καμιάν καταπίεση  ή καταναγκασμό , έπρεπε όμως ταυτόχρονα να μη μισούν όσους δεν είναι σαν κι αυτούς. Ούτε η φυλή ή το φύλο , έτσι και η θρησκεία, επειδή είναι κάτι που μας διαχωρίζει  δεν πρέπει να θεωρείται κοινός παρονομαστής. Όλοι μας έχουμε μόνο μια κοινή ιδιότητα:  Είμαστε άνθρωποι. Παρ` όλο που έχουμε διαφορετικά πιστεύω, διαφορετική εθνική καταγωγή, διαφορετικό φύλο και τέλος διαφορετική κοσμοθεωρία εν τέλει όλοι είμαστε άνθρωποι . Το άλλο κοινό που είχαμε ήταν η Ιστανμπούλ. Όλοι μας ζούσαμε σ` αυτή την πόλη. Το τέμενός μας, τα ιερά για τους Αλεβίτες οικήματα, οι εκκλησίες μας , οι συναγωγές μας βρίσκονταν σ` αυτή την πόλη. Το ότι ήμασταν άνθρωποι και ζούσαμε στην ίδια πόλη ήταν η βάση η οποία μάς ένωνε...



                                                                      



                                                      

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου