Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2017

Από το βιβλίο της Μάρθας Πατλάκουτζα
 " ΜΕΡΤΖΑΝΗ  το δάκρυ της Θράκης " 
[ αληθινή ιστορία ] 



… Πεισματικά ο τόπος τους παρέμενε μια απαράλλαχτη ζωγραφιά μέσα στον χρόνο, αποκομμένος από τον υπόλοιπο κόσμο. Ζούσε στους δικούς του ρυθμούς. Τα πάντα έφταναν εκεί με καθυστέρηση, όπως ο καιρός, όπως και τα κακά μαντάτα. Στη θρακιώτικη γη τους γεννήθηκαν και ανατράφηκαν δυο λαοί, των Ρωμιών και των Τούρκων. Έμαθαν να ζουν αρμονικά, σαν αδέλφια. Συνυπήρχαν δυο θρησκείες, ο σταυρός και ο προφήτης, η εκκλησία και το τζαμί. Οι απλοί άνθρωποι πάσχιζαν να υπάρχει ειρήνη και σεβασμός ανάμεσά τους. Στον δικό τους μαχαλά ήταν σχεδόν όλοι Ρωμιοί. Ζούσαν μόνο δυο οικογένειες Τούρκων, αλλά κι αυτοί ήταν φιλικοί μαζί τους. Είχαν περάσει γενεές ολόκληρες που συζούσαν τηρώντας έναν άγραφο κώδικα γειτονίας και αλληλοσεβασμού.
Όμως τα τελευταία χρόνια όλα άρχιζαν να αλλάζουν. Πόλεμοι και συμφέροντα φύτεψαν τον σπόρο της καχυποψίας ανάμεσά τους. Η φτωχολογιά πάλευε για την επιβίωσή της κι αυτόν τον καινούργιο βραχνά δεν τον καταλάβαιναν. Δεν ήξεραν τον τρόπο να τον χειριστούν…