"ΦΙΛΙΚΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ", Γιάννη Τοπτσόγλου

Σ` αυτούς 
που τολμούν να διαπραγματευτούν 
τα στερεότυπά τους...


ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ του ΒΙΒΛΙΟΥ

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, οι περιπτώσεις εκμάθησης της τουρκικής γλώσσας, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, πήγαζαν από ανάγκες γνώσης της από διάφορες υπηρεσίες του κράτους. Η τουρκική ήταν η γλώσσα του εχθρού και η εκμάθησή της από ένστολα ή μη στελέχη υπουργείων είχε ως σκοπό να καλύψει ανάγκες ασφάλειας της χώρας.

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, χωρίς βέβαια να έχουν εκλείψει οι παρόμοιες αιτίες, συμβαίνουν εξελίξεις αδιανόητες κατά το πρόσφατο παρελθόν. Έτσι , πλέον, από τη μια πλευρά σε κρατικό επίπεδο, χαράζονται πολιτικές προσέγγισης με την Τουρκία, ενώ από την άλλη, σε ένα μη κρατικό επίπεδο οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών σημειώνουν αλματώδη βελτίωση που παλιότερα δε θα μπορούσε να προβλεφθεί από τον πλέον αισιόδοξο παρατηρητή.

Οι αδελφοποιήσεις πανεπιστημίων αλλά και πόλεων, η αθρόα είσοδος Ελλήνων επιχειρηματιών στην αγορά της Τουρκίας , οι εξαγορές τραπεζών , καθώς και η δημιουργία υπηρεσιών δημοσίων σχέσεων για τη στήριξη των παραπάνω δραστηριοτήτων,  η τουριστική πραγματικότητα, οι μεταφράσεις έργων Τούρκων λογοτεχνών, ερευνητών αλλά και οι κινηματογραφικές συμπαραγωγές ή η προβολή ενός τουρκικού σίριαλ στην ελληνική τηλεόραση είναι απτές συνήθειες. 

Αυτές και πολλές άλλες αφορμές καθιστούν πλέον τη γνώση της τουρκικής γλώσσας χρήσιμη και για σκοπούς άλλους πέραν της εθνικής ασφάλειας. Για παράδειγμα, οι κάτοχοι της τουρκικής γλώσσας διαθέτουν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα στην αγορά εργασίας καθώς πολλές επιχειρήσεις ζητούν στελέχη που να γνωρίζουν τουρκικά. Με αυτό τον τρόπο η γλώσσα του εχθρού είναι πια η γλώσσα του γείτονα συνεργάτη, που από τα πράγματα δε θα μπορεί να είναι εχθρός. Άρα θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και η γλώσσα του φίλου. 

***

Ο Γιάννης Τοπτσόγλου γεννήθηκε στην Πόλη το 1954. Είναι απόφοιτος του τμήματος Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιστάνμπουλ και κάτοχος του μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης στα Ανθρώπινα Δικαιώματα και Συγκριτική Εκπαίδευση των Πανεπιστημίων της Αθήνας και του Λονδίνου. Είναι καθηγητής αγγλικής και τουρκικής γλώσσας. Έχει διδάξει την τουρκική στη Στρατιωτική Σχολή Ξένων Γλωσσών, στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και στη Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού της Βουλής. Από το 1998 διδάσκει στο Κέντρο Σπουδών της Ελληνικής Επιτροπής Σπουδών Ν.Α. Ευρώπης (AIESEE).Υπήρξε μέλος της ομάδας εργασίας του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου με αντικείμενο την αξιολόγηση των τουρκικών βιβλίων Β/θμιας εκπαίδευσης των μειονοτικών σχολείων της Θράκης. Έχει μεταφράσει από την τουρκική τα βιβλία: "  Ο Πασάς και ο Στρατηγός" του Ερμπίλ Τουσάλπ και "Οι Τελευταίοι Εξόριστοι της Πόλης" των Χουλιά Ντεμίρ και Ριντβάν Ακάρ.