Απόσπασμα από την Εισαγωγή
Κωνσταντινούπολη, Γκασταντινούπολις, Τσάριγκραντ, Νέα Ρώμη, Κοσταντινιγιέ, Ντερ -ι- Σααντέτ, Ισταμπούλ ή απλά Πόλη.
Σταυροδρόμι του κόσμου, οθωμανική, διεθνής, κοσμοπολίτισσα.
Στολισμένη με ρούχα πλουμιστά, άλλοτε κουρελιάρα μπαρουτοκαπνισμένη μες στην αντάρα του πολέμου, ξεσκισμένη σε πεινασμένα χέρια.
Στην εύφορη γη των χωριών γύρω από την Πόλη ξημέρωσαν και έδυσαν χιλιάδες ζωές μοχθώντας για την κάθε μέρα. Η πλούσια γη τους έστελνε καρπούς στην Πόλη, τ`αμπέλια τους μέθαγαν τους θαμώνες στα καπηλειά του Πέρα, η θαλασσινή σοδειά και τα λιμνίσια ψάρια τάιζαν την πρωτεύουσα, στέλνονταν στην Ελλάδα, την Ιταλία.
Κοντά στη λίμνη των Δέρκων και το δάσος του Βελιγραδίου φαντάζομαι τα σπίτια των προγόνων. Δίπατα, ξύλινα, φτωχικά.
Τους βλέπω να δουλεύουν σκληρά τη γη, να ψαρεύουν στη λίμνη, τα κοπάδια τους να χορταίνουν σε πλούσια βοσκοτόπια,στα μποστάνια τους να αφθονούν τα κηπευτικά.
Βλέπω μικρά παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο, να μαθαίνουν τραγούδια, να απαγγέλλουν ποιήματα στις διάφορες γλώσσες που μιλιούνταν σ` εκείνη τη διεθνή γωνιά που βρέθηκαν...
Από το κεφάλαιο " Αρραβωνίζεται ο δούλος του Θεού..."
[ Στην Αττάλεια γίνονται οι προετοιμασίες για τον αρραβώνα της Κωστάντως και του Δημητρού ]
- Λεωνίδα, του είπε χαμηλόφωνα μετά από λίγο ο παπα - Λάμπρος, μην ξεχάσετε και τους γειτόνους μας στο μουσουλμανικό μαχαλά. Να τους στείλετε κεράσματα. Ποτέ δεν πρέπει να τους λησμονούμε, αυτοί στις γιορτές τους πάντα μας θυμούνται.
- Έχω μεριμνήσει , παπά μου, μην ανησυχείς. Η Μαρία τους φρόντισε από νωρίς.
-Να`σαι πάντα καλά, παιδί μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου